Asante sana Tanzania

Karibu dear friend!

Wow wat een mooie dagen heb ik achter de rug.. de safari was ongelofelijk mooi, maar laat ik bij het begin beginnen.

Dag 11
Na overleg met Emma hebben we besloten om aan te sluiten bij het project van Mama Mackron. Zoals ik al verteld heb is dit een project dat te maken heeft met de protectie en voorlichtingvoor/over HIV/AIDS. In de middag werden we door een collega van mama genaamd Sasha opgehaald om mee te gaan naar een 'opvang' voor gehandicapten en een moeder die thuis leefde met haar twee gehandicapte kinderen en nog twee andere kinderen. Het leven hier is met een beperking haast onmogelijk. Het feit dat je gehandicapten kinderen krijgt is een teken van god en deze kinderen worden dan ook vaak niet geaccepteerd.. denk aan uit huis gezet, vermoord of gewoon achtergelaten.

Eerst gingen we naar het huis van de moeder met de twee gehandicapten kinderen. Ze woonde in een klein huisje wat haar man gebouwd had. Haar man heeft haar verlaten omdat ze er voor heeft gekozen om voor de kinderen te blijven zorgen. Maar omdat de man het huis gebouwd heeft mag hij er ten alle tijden komen slapen (ook met andere vrouwen dus). Het was echt heftig om haar verhalen aan te horen. Ze was niet in de mogelijkheid om veel geld te verdienen omdat ze niet naar de markt kon want dan paste er niemand op haar kinderen. De vader had al eens gedreigd dat hij de kinderen zou vermoorden. Het was een lang en heftig gesprek over hoe ze probeerde gezond te blijven en daarbij voor haar 4 kinderen te zorgen. Twee van haar kinderen waren niet gehandicapt en gingen naar school. De man betaalde niets en hielp de vrouw nergens mee. Na het gesprek besloten wij haar 30000 shiling te geven (dit is zo'n 12 euro), dit is voor haar een maandinkomen. Zodra we dit deden begon ze hard te huilen (en ja tuurlijk ik dus ook). Het was voor mij het heftigste moment van mijn reis tot nu toe. Ik heb zoveel respect voor haar dat ze nooit hoe slecht ze het zelf ook heeft een seconde gedacht heeft om haar kinderen in de steek te laten.

Na dit bezoek gingen we naar de opvang. Dit is niet zoals jullie denken een groot huis met de gemakken die ze in Nederland hebben. Er was een rolstoel (eigenlijk was het een po-stoel) waar een gehandicapt meisje de hele dag in lag. Dit meisje was door de organisatie gevonden toen ze 16 was. Ze is vanaf haar 5e uit huis gezet en haar tante heeft voor haar 'gezorgd'. Dit zorgen voor stond letterlijk gelijk aan haar in een koeienstal stoppen en af en toe water en brood geven. Dit meisje was zwaar onderontwikkeld. Ze was nu 21, zag eruit als 5. Ze kon eigenlijk niets. Bij haar tante werd ze nog slecher behandeld als het vee en ze waren als het ware aan het wachten tot ze 'eindelijk' door zou gaan. Toen ze gevonden werd huilde ze ook heel de dag en heel de nacht. Nu na 4 jaar kon ze lachen en kon je (inhoeverre dat kan) zien dat ze enigszins gelukkig was. Ze zat tevens vol decubitus plekken op haar rug etc door de postoel waar ze de hele dag in lag/zat. Maar door het gebrek aan andere middelen was er ook geen keus. Verder was er een vrouw van 55, zij was oorspronkelijk Massai. Bij de Massai bevolking is het helemaal verboden om gehandicapt te zijn. De meeste werden bij de geboorte vermoord maar zij is gewoon verstoten destijds. Nu de wetten trouwens veranderd zijn (Tanzania heeft zich aangesloten bij de rechten van de mens, waaronder dat je niemand van het leven mag beroven), worden alle gehandicapten verstoten. Als ze geluk hebben komen ze bij een organisatie terecht en anders sterven ze alsnog.

Dag 12
Na die heftige dag van gister stond er iets vrolijkers op de planning. Vandaag gingen we op bezoek bij een jongerengroep met 15 jongens. Deze jongens woonden nog thuis maar kwamen 3x per week bij elkaar om samen dingen te doen. Dit kon je een beetje vergelijken met een cultuurgroep. Er werd aan talenten gewerkt, denk hierbij aan dans, toneel, zang etc. De jongeren waren erg bezig met de gevaren van het leven en hier waren hun culturele activiteiten dan ook op gebasseerd. Door middel van hun talenten gingen ze rond op scholen etc om een soort voorlichting te geven over midaad, ziekte (HIV/Aids) en allerlei andere zaken. De jongens hebben al hun talenten ook aan ons laten zien dit was echt grappig natuurlijk, maar ook wel gaaf om te zien dat ze een stuk minder schaamtegevoel hebben als de gemiddelde Nederlander.
Aangezien Laura en Moniek ook beide dansen hebben zij ook nog voor de jongeren gedanst. Het was erg leuk om hierbij te zijn geweest.

Dag 13
Vandaag een bezoek aan de Massai. Na een lange rit met de dala, en een stukje PikiPiki (de motor) kwamen we bij de Massai. Er waren ongeveer 20 vrouwen aangewezig bij de bijeenkomst. Deze vrouwen vertelden over hun leven. Dit was ook weer erg appart. De meeste vrouwen moeten hun man delen met gemiddeld 4 andere vrouwen. De man is de baas maar doet letterlijk niks. De vrouw zorgt voor de kinderen, voor geld, voor eten, voor water en voor brandhout. Gedurende de dag is de vrouw zo'n 18 uur bezig en de man slaapt het meest van de dag. De meeste vrouwen hebben ook 4 tot 8 kinderen (moet je even uitrekenen hoeveel kinderen een gemiddelde Massai man dan heeft... 6x5 vrouwen.. zo'n 30 kinderen dus haha). Nouja het scheelt natuurlijk dat hij er nogal weinig voor hoeft te doen. Voor ons als Europeanen is het erg moeilijk te begrijpen wat voor leven deze vrouwen hebben en waarom ze niet gewoon weg gaan bij hun man. Het is hier niet eens een optie om te zeggen ja ga jij maar eens water halen.. (zou onmogelijk voor me zijn om niet in opspraak te komen haha). Het doel van deze bijeenkomsten is trouwens dat ze elke bijeenskomst 1000 shiling inleggen zodat als er iemand ziek is of een bedrijfje wil beginnen ze dit aan die persoon geven, en dat ze met elkaar over dingen praten waar ze het thuis absoluut niet kunnen hebben.

Na twee uur praten en veel luisteren was de bijeenkomst voorbij. Terug op de pikipiki en wachten op de dala. Nou dit was een drama. Er kwam na drie kwartier eindelijk een dala voorbij en deze was nogal drukbevolkt. Er zaten al 25 mensen in en wij waren nog met 5. We hebben dus 2 uur kunnen staan (echt staan was het niet want de dala is niet zo hoog haha). Het echte Afrika zullen we maar zeggen.

Dag 14
Vandaag een rust dagje. We zijn gaan lunchen bij een tentje genaamd Picasso. Heerlijke hamburger gegeten haha. Verder niet veel uitgevoerd want de volgende dag op safari!

Dag 15
Lets go! Om 05.15 de wekker. Om 06.00 stond Adam voor de deur om ons op te halen voor de safari. Na een rit van 5 uur kwamen we bij het eerste park aan de Ngorongoro Krater. Hier reden we doorheen om bij de Serengeti aan te komen. Hier begon het avontuur. De eerste gamedrive waarbij de al vanalles gespot hadden. Een cheetah (ver weg in een boom), de eerste leeuwen, olifanten, giraffes en vanalles. Het is super gaaf om te zien wat voor verschillende landschappen je hebt daar. Eerst rijd je nog in een gebied waar geen bomen zijn en lijkt op een woestijn en dan ineens bij je in een soort oerwoud. Om 17.00 kwamen we op onze eerst kampplaats aan. Hier hebben we de tentjes opgezet en gegeten. om 19.00 is het pikdonker. We moesten best lang wachten op het eten en super chill in het 'hok' waar we eten kregen kwam wel eens een rat opbezoek. Heel relaxed was mijn eerste avondmaal dus niet haha. Wij bleven er gelukkig nog vrij rustig onder maar er was een groep chinezen die helemaal ging gillen. Na een prima maaltijd zijn we de tent in gedoken want om 05.15 ging de wekker weer.

Dag 16
In de ochtend een gamedrive door de Serengeti. Nog bij het onbijt zag iemand een leeuw haha. Deze leeuw lag dus gewoon zo'n 200 meter van onze kamplek af.. (niet bij nadenken dat die er de hele nacht al lag). Binnen 10 minuten kreeg Adam bericht dat er een luipaard op de weg liep. Meteen er heen gereden en ja hoor daar wandelde een luipaard langs de auto's af. Echt geweldig om zo'n dier van dichtbij te zien. Verder hebben we in de ochtend nog heel veel andere dieren gespot alleen de Neushoorn van de Big 5 onbreek nog. In de middag kregen we weer lunch bij de kamplaats. En toen gebeurde er wel weer iets spannends. Laura en Moniek waren onseet hok al in en Loes en ik stonden nog buiten. Ineens kwam er een mega grote aap aangelopen die even een kijkje wilde nemen in het hok. Ik riep dus meteen naar hun van letop er komt een aap aan... Nou de aap schrok ook een beetje van hun maar gelukkig konden ze snel naar buiten, de aap werd weggejaaid en wij hebben rustig kunnen lunchen. Daarna spullen gepakt op de kampplek en terug naar de Ngorongoro krater gereden waar we de tweede overnachting hadden. Dit was een paradijsje op aarde. We sliepen op 2500 meter hoogte met uitzicht op de krater. Tent opgezet en toch maar even douchen.. want volgens Adam waren de douches lekker warm... Nou ik lekker onder de douche, het water was natuurlijk IJS koud. Na snel afspoelen maar direct me warm aagekleed want op deze hoogte was het niet zo warm buiten. Weer een lekker avondmaal gehad en weer de tent in. Snachts af en toe een paar dieren voorbij horen komen maar verder prima geslapen.

Dag 17
Onze laatste safari dag en natuurlijk stond op de planning om de neushoorn te zien. Om 6.30 begon onze laatste gamedrive. Het was super mistig dus je zag nog niets toen we naar beneden reden om te krater te bekijken. Ineens remde Adam super hard en er stonden twee giraffes op de weg.. deze snapten niet helemaal waar ze heen moesten en draaiden zich om en kwamen recht op ons af haha.. Gelukkig wel langs de auto af. Zodra we lager kwamen was de mist verdwenen en konden we opzoek naar de dieren. En ja hoor na 20 minuten kwam de neushoor zich laten zien.. Yes the big 5 in the pocket. Adam vroeg.. wat willen jullie nogmeer zien. Een mannetjes leeuw hadden we nog niet gespot dus die wou ik wel graag zien. Een stuk verder lag hij er ineens. Wij waren de enige auto die er nog was en de leeuw had net een gazelle gevangen/ gedeeltelijk opgegeten. Op zo'n 5 meter van de auto af lag dus een mega grote leeuw met een half opgegeten gazelle. Wat een prachtige foto's kunnen maken! Hij leek het niet eens erg te vinden dat wij er waren. Hij ging lekker liggen en een dutje doen haha. Om 12 uur hebben we geluncht bij een meer waar gewoon nijpaarden zwommen die af en toe eens naar boven kwamen, echt heel grappig (zolang ze in het water bleven). Hierna zijn we terug gereden en hebben we de spullen gepakt.

Om 18.00 weer aangekomen bij mama Mackron, onze spullen gepakt en naar een hotel gebracht.

Dag 18
Vandaag dus... Ik lig lekker aan een zwembadje bij l'oasis lodge dit verhaal te typen. Vannacht heerlijk geslapen in het hotel, lekker ontbeten en toen hierheen gekomen. Eindelijk weer even goede internet verbinding dus lekker geskyped met pap en mam en nu even iedereen op de hoogte brengen met dit verhaal. Straks gaan weuiteten en wat drinken met Adam.

De komende nachten slapen we in het hotel en vrijdag gaan we terug naar Mama Mackron zodat we rustig nog onze was kunnen doen en alles kunnen inpakken. Zaterdagavond vlieg ik naar Nairobi en zondagochtend naar Ghana voor mijn volgende avontuur. Het volgende verhaal zal dus even op zich moeten laten wachten want ik heb wel gehoord dat de verbindingen in Ghana niet zo soepel zijn als hier haha, maar zodra ik de kans krijg schrijf ik weer iets. (ik hoop voor jullie iets minder lang, maar ik kon het weer niet laten sorry haha).

Veel liefs uit Tanzania!
XXXXXXX Demi

Karibu!

Hoi allemaal!

Daar ben ik weer vanuit het mooie Tanzania. Hieronder volgt wat meer over wat ik de afgelopen dagen uitgespookt heb. Super leuk om alle reacties te lezen bij mijn vorige blog! Ik probeer er vanaf nu ook foto's bij te zetten.

Dag 3
Vandaag stond de kennismaking met het project en een stadstoer door Arusha op de planning. Om 09.00 werden we opgehaald door Emma die ons naar onze projecten ging brengen. We zouden eigenlijk met de 'daladala' gaan (het plaatselijke vervoer.. denk aan busjes ingericht als Taxi Utax;) ofterwijl voor maximaal 8 personen, waar ongeveer 20 mensen, 3 kippen en 6 stoelen/bedden of andere huisaankleding in wordt gestopt), maar deze zaten al vol dus hebben we voor 5000 shiling (ongeveer 2 euro) een taxi gepakt met z'n 4'en. Stukken comfortabeler natuurlijk haha. Eerste stop was bij het ziekenhuis waar Laura en Moniek zouden gaan helpen, hier werd het motto pole, pole (rustig aan) letterlijk genomen en een rondleiding kon niet door gaan omdat de desbetreffende persoon niet aanwezig was. Laura en Moniek zijn toen maar gezellig mee gegaan naar de school. Hier hebben we eerst een gesprek gehad met het hoofd van de school die ons vanalles heeft uigelegd. Er is sinds een aantal jaar een speciaal gebouw ingericht om les te geven aan gehandicapten en doven. Super interessant om te zien. Dit werd financieel mogelijk gemaakt door een organisatie uit Finland. Verder is de school enorm, er is primaire, secundaire en tertiere sector (zo noemen ze hier kleuterschool, lager en middelbaar onderwijs. Natuurlijk kregen we als 'mzumbis (witte) een warm welkom door de kids. Ze wilden het liefst allemaal vastgehouden worden en iedereen wilde je aanraken, omdatonze huid toch wel zo anders voelt volgens hun haha.....

Al met al een prima kennismaking gehad, het was een stuk minder armoedig dan ik had verwacht. De kinderen hebben allemaal schooluniformen aan. De ouders betalen hier ook geen schoolgeld, alleen de aanschaf van schooluniform, schrift en potlood is voor hun kosten. Een ander leuk weetje is dat een lerares hier gemiddeld 65 euro per maand verdient voor een volle werkweek..... (Ja pap ik weet dat jij dit me nog gaan inwrijven als ik weer boeketjes kom maken voor mijn eigen uurloon haha;))

De stadtour was niet geweldig interessant. Gewoon belangrijke plekken gezien waar de bijvoorbeeld op de dala kunnen stappen etc.

Dag 4
De eerste dag vrijwilligerswerk. Nou om 06.30 ging fanatiek de wekker. Om 7.30 in de daladala naar de school. De reis verliep gelukkig soepel want er zaten geen dieren of huisartikelen in t busje. Netjes om 08.00 was ik op school.. behalve 80 mega drukke kinderen was er geen leraar te bekennen. Na een mega omhelzing omdat ik er weer was ben ik toch maar een leraar gaan zoeken. De directeur stelde me ongeveer een half uur later voor aan de lerares waar ik mee mee mocht. Een schooldag stelt hier niet veel voor heb ik het idee. De kinderen zijn 4 tot 6 jaar en er wordt van ze verwacht dat ze 3 uur achter elkaar op een stoel zitten en stil zijn zonder dat ze daadwerkelijk de hele tijd wat te doen hebben. Er is een rekentaak en een taaltaak. De ijverige leerlingen zijn dus na een half uur klaar en gaan zich vervelen.. Er waren twee leraressen aanwezig in het lokaal waarvan een de hele ochtend heeft geslapen.. (ja dit kan gewoon hoor.. als je maar betaald krijgt is denkik het motto). Maargoed ik heb een prima ochtendje gehad, wat nakijk werk gedaan en zoveel mogelijk kinderen ook daadwerkelijk iets uitgelegd met een beetje gebarentaal. Aangezien om 13.00 de school uit is bestond de middag vooral uit chillen in de tuin bij ons huis.

Maar toen begon de avond. Om 19.30 werden we opgehaald om te gaan uiteten. Dit deden we bij de ViaVia en dit is ook een uitgaansgelegenheid. Het was super gezellig. Heerlijk gegeten, vanaf 21.00 was er een kampvuur en karaoke en om 01.00 ging de dansvloer open. Leuke mensen ontmoet en zoals gewoon bier en jagerbommen gedronken! Volgende week gaan we zekerweer.

Dag 5
Een hele mooie dag. Op bezoek bij de Massai. De Massai is een traditionele stam die hier in Tanzania veel woont. Ze wonen in de echte lemen hutjes. Een dorp bestaat uit ongeveer 10 hutjes. Het was enorm indrukwekkend allemaal. Er zitten overal dieren, er is geen licht in de hutjes, een deel van de kinderen heeft geen schoenen en ze zijn zo vies van de stof waarin ze leven. Voorafgaand aan ons bezoek werd ons verteld hoe we ons mochten voorstellen. Als vrouw zijnde ben je duidelijk onderdanig en wij moesten ons dan ook voorstellen door middel van voorover te buigen zodat iemand zijn hand op je hoofd kon leggen als een soort van goedkeuring. Na de kennismaking zijn we aangekleed als traditionele Massai en hebben we allemaal een armbandje mogen maken (zittend op een steen, in de volle zon, met 10 schaals om....) Het is de bedoeling dat je een armbandje maakt en die geeft aan je vriend.. nou het was dus maar raar dat ik m zelf om deed vonden ze, want je wil toch altijd wel met iemand trouwenhaha. Gedurende het rijgen werd ons verteld dat we getuige mochten zijn van het geitslacht ritueel.. hiervoor heb ik dus gepast en volgens mij is het achteraf ook niet door gegaan. De mannen gingen speerwerpen laten zien (en natuurlijk wilde ik dit ook proberen.. en ja hoor krachtpatser dat ik ben gooi ik even bijna net zover als die mannen), en hierna hebben we de parendans gedaan. Ja deze parendans is zoals op tv.. je staat tegenover elkaar in rijen, mannen en vrouwen, als je dan iemand ziet die je wel leuk vind ga je als vrouw met je schouders heen en weer (jammer ik heb geen filmpje voor jullie) en de man springt met hoge sprongen op je af.. We hebben ons natuurlijk kapot gelachen.

Het was een indrukwekkende dag bij de Massai, maar echt prachtig om zo puur de cultuur mee te mogen maken.

Dag 6
Wandeling naar Lake Duluti. Om het even kort te houden. Het was een prima wandeling (af en toe vroeg ik me af of ze ook nog iets hadden van een zekering.. het was soms even muurklimmen). We hebben apen, hagedissen en veel vogels gezien. Daarna over een grote markt gelopen waar zoals hier bijna overal mensen op straat overal dingen verkopen.

Dag 7
Vrije dag. We hebben eigenlijk vooral genoten van onze vrije dag. Uitgeslapen tot een uur of 10 daarna naar de stad gegaan om bij de supermarkt wat dingen te kopen en toen geluncht. Om 14.00 uur hadden we een afspraak bij een soort cultureel museum langs de Viavia. Hier hebben we allemaal een schilderij gemaakt (echt super gaaf om te doen). Deze komt sowieso als ik terug kom in de kamer te hangen. S'avonds zijn we nog lekker uiteten geweest en toen was de dag alweer om.

Dag 8
Na het flesje wijn dat we bij het eten op hadden gedronken viel het me toch wel even zwaar om zo vroeg op te staan. Maar de kindjes wachten dus om half 8 weer netjes de daladala gepakt. Er was een nieuwe lerares bij de kinderen.. die tegen mij heel aardig was maar tegen de kinderen iets minder. Ze geven hier heel raar en gemeen straf. De kinderen worden naar voren geroepen en dan knijpt de lerares ze.. en van die gemene velletjes. Ik vond het niet om aan te zien. Om 13.00 uur ben ik naar huis gegaan en de rest van de dag heb ik lekker niks uitgevoerd.

Dag 9
Vandaag weer een dagje op school. Ik heb een beetje het idee dat ik niet zo veel kan betekenen op school omdat de leraren zelf ook weinig uitvoeren. Laura en Moniek hadden een minder goede ervaring met hun plek dus dit hebben we straks besproken met Emma. Emma regelde dat we een uitleg kregen over het project van Mama Mackrin (onze huismoeder). Zei heeft in 2003 een project op gezet om voorlichten te geven en mensen te helpen die te maken hebben met HIV/AIDS. Super interessante uitleg gehad en nu hebben we samen besloten dat we morgen en overmorgen met haar ofhaar collegameemogen om haar project te bekijken. De meisjes die hier de was doen en voor ons koken etc zijn ook via dat project hier gekomen. Ben heel beniewd dus!

Het volgende verhaal komt denk ik volgende week dinsdag of woensdag want zondag gaan we op safari!!!!!

Nou sorry voor het mega lange verhaal, maar ben nooit goed geweest in kort en bondig vertellen. Hoop dat jullie het met plezier gelezen hebben!

Liefs <3

Mambo!

Mambo lieve vrienden,

Hier is dan mijn eerste reisverslag vanuit het mooie Afrika. Zondag ging het dan echt van start. Na een kort afscheid (er stond een lange rij voor de douane waar ik dus direct in moest gaan staan) van mam pap bram en lisan ging het avontuur echt beginnen. Prima vlucht gehad en om 05.50 (04.50 in Nederland ) landde ik in Tanzania. Toen ik na anderhalf uur eindelijk naar buiten kon met mn tassen stond Adam (de lokale tourgids) al netjes op me te wachten. Hij bracht me naar een hotel waar mijn twee reisgenoten moniek en laura al een nachtje hadden geslapen.

Dag 1

Na een lekker ontbijtje met toast, suiker en een eitje zijn we om 09.00 de stad in gegaan. Hier hebben we een simkaart aangeschaft (dit duurder ongeveer 2 uur haha) en wat plekken bezocht. Na de lunch (rijst met kip) kregen we twee uur les in Swahili (de lokale taal) en hebben we een grote markt bezocht, niet te omschrijven hoe dit was. Er zijn geen marktplaatsen maar op elk stukje waar ook maar plek is zit iemand met zijn of haar spullen. Om 16.00 u zijn we teruggebracht naar het hotel en hebben we een Nederlands stel ontmoet die net terug waren van de beklimming (7dagen) van de Kilimanjaro. Tot 22.00 mee gekletst en toen ons bedje maar opgezocht. De eerste indrukken van Afrika waren geweldig.

Dag 2

Om 09.30 stond Adam weer klaar om ons mee te nemen naar de Kikuketwa hotsprings een rit van 2 uur waarvan 1 op onverharde weg (het was net motorcross) kwamen we uit het niets bij een prachtig paradijsje. Het water komt uit de ondergrondse grotten en het is glashelder. Hier hebben we de hele dag heerlijk gezwommen. Om 17.00 zijn we aangekomen bij de home stay. Hier verblijven op het moment nog 3 andere nederlandse meisjes en 1 nederlands stel.

De komende 4 dagen verblijven we hier en zullen we kennis maken met het vrijwilligerswerk.

Tot snel! Xxxx

Welkom op mijn Reislog!

Halloo allemaal,

Op 25 september gaat mijn reis naar Afrika beginnen. Sommige die mijn blog in de gaten houden zullen nu denken... ein-de-lijk. Ja de reis die ik ga maken stond bij mij al lang op de planning. Ik ga mensen helpen in Afrika... dat is wat ik altijd al wilde en dat ik wat ik ga doen.

Ik begin mijn reis in Tanzania waar ik 21 dagen met een groep rond zal trekken. In deze dagen ben ik 9 dagen werkzaam bij een vrijwilligersproject in Arusha en de rest van de dagen ga ik het land leren kennen. Voor deze reis heb ik gekozen, omdat het me een leuke manier lijkt om te wennen aan het ' van huis zijn' , en het een mooie kennismaking met het continent is. Op 17 oktober vlieg ik door naar Ghana waar ik de rest van mijn reisperiode door zal brengen.

In Ghana woon ik bij een gastgezin, misschien als enige vrijwilliger of misschien met anderen (dit horen jullie tegen die tijd wel). Ik ga vrijwilligerswerk doen in een kindertehuis in of rondom Accra. Wat het defenitieve project waar ik aan mee ga werken zal zijn hoor ik een korte tijd voor vertrek.

Maar Demi... Wanneer kom je terug???
Voorafgaand aan het besluit om vrijwilligerswerk te gaan doen heb ik met de organisatie 'Travel Active' overlegd wat voor periode aangeraden wordt om op dezelfde plek te blijven, wat de ervaringen van andere vrijwilligers waren die voor het eerst een langere periode weg van huis zijn geweest en wat hun advies was. Er is een einddatum onder voorbehoud afgesloten bij het ene project maar met de mogelijkheid om nog een maand bij een ander of hetzelfde project door te gaan. Dat betekent dat ik uiterlijk 25 januari weer op de Nederlandse bodem zal staan.

Aangezien de internetverbindingen in Afrika over het algemeen nog niet zo goed zijn, zal ik niet overal op kunnen reageren in de periode dat ik daar ben, maar ik vind het super leuk dat jullie mijn reis meebeleven via deze blog.

Ik heb er enorm veel zin in, tot snel!