Karibu dear friend!

Wow wat een mooie dagen heb ik achter de rug.. de safari was ongelofelijk mooi, maar laat ik bij het begin beginnen.

Dag 11
Na overleg met Emma hebben we besloten om aan te sluiten bij het project van Mama Mackron. Zoals ik al verteld heb is dit een project dat te maken heeft met de protectie en voorlichtingvoor/over HIV/AIDS. In de middag werden we door een collega van mama genaamd Sasha opgehaald om mee te gaan naar een 'opvang' voor gehandicapten en een moeder die thuis leefde met haar twee gehandicapte kinderen en nog twee andere kinderen. Het leven hier is met een beperking haast onmogelijk. Het feit dat je gehandicapten kinderen krijgt is een teken van god en deze kinderen worden dan ook vaak niet geaccepteerd.. denk aan uit huis gezet, vermoord of gewoon achtergelaten.

Eerst gingen we naar het huis van de moeder met de twee gehandicapten kinderen. Ze woonde in een klein huisje wat haar man gebouwd had. Haar man heeft haar verlaten omdat ze er voor heeft gekozen om voor de kinderen te blijven zorgen. Maar omdat de man het huis gebouwd heeft mag hij er ten alle tijden komen slapen (ook met andere vrouwen dus). Het was echt heftig om haar verhalen aan te horen. Ze was niet in de mogelijkheid om veel geld te verdienen omdat ze niet naar de markt kon want dan paste er niemand op haar kinderen. De vader had al eens gedreigd dat hij de kinderen zou vermoorden. Het was een lang en heftig gesprek over hoe ze probeerde gezond te blijven en daarbij voor haar 4 kinderen te zorgen. Twee van haar kinderen waren niet gehandicapt en gingen naar school. De man betaalde niets en hielp de vrouw nergens mee. Na het gesprek besloten wij haar 30000 shiling te geven (dit is zo'n 12 euro), dit is voor haar een maandinkomen. Zodra we dit deden begon ze hard te huilen (en ja tuurlijk ik dus ook). Het was voor mij het heftigste moment van mijn reis tot nu toe. Ik heb zoveel respect voor haar dat ze nooit hoe slecht ze het zelf ook heeft een seconde gedacht heeft om haar kinderen in de steek te laten.

Na dit bezoek gingen we naar de opvang. Dit is niet zoals jullie denken een groot huis met de gemakken die ze in Nederland hebben. Er was een rolstoel (eigenlijk was het een po-stoel) waar een gehandicapt meisje de hele dag in lag. Dit meisje was door de organisatie gevonden toen ze 16 was. Ze is vanaf haar 5e uit huis gezet en haar tante heeft voor haar 'gezorgd'. Dit zorgen voor stond letterlijk gelijk aan haar in een koeienstal stoppen en af en toe water en brood geven. Dit meisje was zwaar onderontwikkeld. Ze was nu 21, zag eruit als 5. Ze kon eigenlijk niets. Bij haar tante werd ze nog slecher behandeld als het vee en ze waren als het ware aan het wachten tot ze 'eindelijk' door zou gaan. Toen ze gevonden werd huilde ze ook heel de dag en heel de nacht. Nu na 4 jaar kon ze lachen en kon je (inhoeverre dat kan) zien dat ze enigszins gelukkig was. Ze zat tevens vol decubitus plekken op haar rug etc door de postoel waar ze de hele dag in lag/zat. Maar door het gebrek aan andere middelen was er ook geen keus. Verder was er een vrouw van 55, zij was oorspronkelijk Massai. Bij de Massai bevolking is het helemaal verboden om gehandicapt te zijn. De meeste werden bij de geboorte vermoord maar zij is gewoon verstoten destijds. Nu de wetten trouwens veranderd zijn (Tanzania heeft zich aangesloten bij de rechten van de mens, waaronder dat je niemand van het leven mag beroven), worden alle gehandicapten verstoten. Als ze geluk hebben komen ze bij een organisatie terecht en anders sterven ze alsnog.

Dag 12
Na die heftige dag van gister stond er iets vrolijkers op de planning. Vandaag gingen we op bezoek bij een jongerengroep met 15 jongens. Deze jongens woonden nog thuis maar kwamen 3x per week bij elkaar om samen dingen te doen. Dit kon je een beetje vergelijken met een cultuurgroep. Er werd aan talenten gewerkt, denk hierbij aan dans, toneel, zang etc. De jongeren waren erg bezig met de gevaren van het leven en hier waren hun culturele activiteiten dan ook op gebasseerd. Door middel van hun talenten gingen ze rond op scholen etc om een soort voorlichting te geven over midaad, ziekte (HIV/Aids) en allerlei andere zaken. De jongens hebben al hun talenten ook aan ons laten zien dit was echt grappig natuurlijk, maar ook wel gaaf om te zien dat ze een stuk minder schaamtegevoel hebben als de gemiddelde Nederlander.
Aangezien Laura en Moniek ook beide dansen hebben zij ook nog voor de jongeren gedanst. Het was erg leuk om hierbij te zijn geweest.

Dag 13
Vandaag een bezoek aan de Massai. Na een lange rit met de dala, en een stukje PikiPiki (de motor) kwamen we bij de Massai. Er waren ongeveer 20 vrouwen aangewezig bij de bijeenkomst. Deze vrouwen vertelden over hun leven. Dit was ook weer erg appart. De meeste vrouwen moeten hun man delen met gemiddeld 4 andere vrouwen. De man is de baas maar doet letterlijk niks. De vrouw zorgt voor de kinderen, voor geld, voor eten, voor water en voor brandhout. Gedurende de dag is de vrouw zo'n 18 uur bezig en de man slaapt het meest van de dag. De meeste vrouwen hebben ook 4 tot 8 kinderen (moet je even uitrekenen hoeveel kinderen een gemiddelde Massai man dan heeft... 6x5 vrouwen.. zo'n 30 kinderen dus haha). Nouja het scheelt natuurlijk dat hij er nogal weinig voor hoeft te doen. Voor ons als Europeanen is het erg moeilijk te begrijpen wat voor leven deze vrouwen hebben en waarom ze niet gewoon weg gaan bij hun man. Het is hier niet eens een optie om te zeggen ja ga jij maar eens water halen.. (zou onmogelijk voor me zijn om niet in opspraak te komen haha). Het doel van deze bijeenkomsten is trouwens dat ze elke bijeenskomst 1000 shiling inleggen zodat als er iemand ziek is of een bedrijfje wil beginnen ze dit aan die persoon geven, en dat ze met elkaar over dingen praten waar ze het thuis absoluut niet kunnen hebben.

Na twee uur praten en veel luisteren was de bijeenkomst voorbij. Terug op de pikipiki en wachten op de dala. Nou dit was een drama. Er kwam na drie kwartier eindelijk een dala voorbij en deze was nogal drukbevolkt. Er zaten al 25 mensen in en wij waren nog met 5. We hebben dus 2 uur kunnen staan (echt staan was het niet want de dala is niet zo hoog haha). Het echte Afrika zullen we maar zeggen.

Dag 14
Vandaag een rust dagje. We zijn gaan lunchen bij een tentje genaamd Picasso. Heerlijke hamburger gegeten haha. Verder niet veel uitgevoerd want de volgende dag op safari!

Dag 15
Lets go! Om 05.15 de wekker. Om 06.00 stond Adam voor de deur om ons op te halen voor de safari. Na een rit van 5 uur kwamen we bij het eerste park aan de Ngorongoro Krater. Hier reden we doorheen om bij de Serengeti aan te komen. Hier begon het avontuur. De eerste gamedrive waarbij de al vanalles gespot hadden. Een cheetah (ver weg in een boom), de eerste leeuwen, olifanten, giraffes en vanalles. Het is super gaaf om te zien wat voor verschillende landschappen je hebt daar. Eerst rijd je nog in een gebied waar geen bomen zijn en lijkt op een woestijn en dan ineens bij je in een soort oerwoud. Om 17.00 kwamen we op onze eerst kampplaats aan. Hier hebben we de tentjes opgezet en gegeten. om 19.00 is het pikdonker. We moesten best lang wachten op het eten en super chill in het 'hok' waar we eten kregen kwam wel eens een rat opbezoek. Heel relaxed was mijn eerste avondmaal dus niet haha. Wij bleven er gelukkig nog vrij rustig onder maar er was een groep chinezen die helemaal ging gillen. Na een prima maaltijd zijn we de tent in gedoken want om 05.15 ging de wekker weer.

Dag 16
In de ochtend een gamedrive door de Serengeti. Nog bij het onbijt zag iemand een leeuw haha. Deze leeuw lag dus gewoon zo'n 200 meter van onze kamplek af.. (niet bij nadenken dat die er de hele nacht al lag). Binnen 10 minuten kreeg Adam bericht dat er een luipaard op de weg liep. Meteen er heen gereden en ja hoor daar wandelde een luipaard langs de auto's af. Echt geweldig om zo'n dier van dichtbij te zien. Verder hebben we in de ochtend nog heel veel andere dieren gespot alleen de Neushoorn van de Big 5 onbreek nog. In de middag kregen we weer lunch bij de kamplaats. En toen gebeurde er wel weer iets spannends. Laura en Moniek waren onseet hok al in en Loes en ik stonden nog buiten. Ineens kwam er een mega grote aap aangelopen die even een kijkje wilde nemen in het hok. Ik riep dus meteen naar hun van letop er komt een aap aan... Nou de aap schrok ook een beetje van hun maar gelukkig konden ze snel naar buiten, de aap werd weggejaaid en wij hebben rustig kunnen lunchen. Daarna spullen gepakt op de kampplek en terug naar de Ngorongoro krater gereden waar we de tweede overnachting hadden. Dit was een paradijsje op aarde. We sliepen op 2500 meter hoogte met uitzicht op de krater. Tent opgezet en toch maar even douchen.. want volgens Adam waren de douches lekker warm... Nou ik lekker onder de douche, het water was natuurlijk IJS koud. Na snel afspoelen maar direct me warm aagekleed want op deze hoogte was het niet zo warm buiten. Weer een lekker avondmaal gehad en weer de tent in. Snachts af en toe een paar dieren voorbij horen komen maar verder prima geslapen.

Dag 17
Onze laatste safari dag en natuurlijk stond op de planning om de neushoorn te zien. Om 6.30 begon onze laatste gamedrive. Het was super mistig dus je zag nog niets toen we naar beneden reden om te krater te bekijken. Ineens remde Adam super hard en er stonden twee giraffes op de weg.. deze snapten niet helemaal waar ze heen moesten en draaiden zich om en kwamen recht op ons af haha.. Gelukkig wel langs de auto af. Zodra we lager kwamen was de mist verdwenen en konden we opzoek naar de dieren. En ja hoor na 20 minuten kwam de neushoor zich laten zien.. Yes the big 5 in the pocket. Adam vroeg.. wat willen jullie nogmeer zien. Een mannetjes leeuw hadden we nog niet gespot dus die wou ik wel graag zien. Een stuk verder lag hij er ineens. Wij waren de enige auto die er nog was en de leeuw had net een gazelle gevangen/ gedeeltelijk opgegeten. Op zo'n 5 meter van de auto af lag dus een mega grote leeuw met een half opgegeten gazelle. Wat een prachtige foto's kunnen maken! Hij leek het niet eens erg te vinden dat wij er waren. Hij ging lekker liggen en een dutje doen haha. Om 12 uur hebben we geluncht bij een meer waar gewoon nijpaarden zwommen die af en toe eens naar boven kwamen, echt heel grappig (zolang ze in het water bleven). Hierna zijn we terug gereden en hebben we de spullen gepakt.

Om 18.00 weer aangekomen bij mama Mackron, onze spullen gepakt en naar een hotel gebracht.

Dag 18
Vandaag dus... Ik lig lekker aan een zwembadje bij l'oasis lodge dit verhaal te typen. Vannacht heerlijk geslapen in het hotel, lekker ontbeten en toen hierheen gekomen. Eindelijk weer even goede internet verbinding dus lekker geskyped met pap en mam en nu even iedereen op de hoogte brengen met dit verhaal. Straks gaan weuiteten en wat drinken met Adam.

De komende nachten slapen we in het hotel en vrijdag gaan we terug naar Mama Mackron zodat we rustig nog onze was kunnen doen en alles kunnen inpakken. Zaterdagavond vlieg ik naar Nairobi en zondagochtend naar Ghana voor mijn volgende avontuur. Het volgende verhaal zal dus even op zich moeten laten wachten want ik heb wel gehoord dat de verbindingen in Ghana niet zo soepel zijn als hier haha, maar zodra ik de kans krijg schrijf ik weer iets. (ik hoop voor jullie iets minder lang, maar ik kon het weer niet laten sorry haha).

Veel liefs uit Tanzania!
XXXXXXX Demi