Hoi!

Hier ben ik weer met een nieuw verhaaltje. Het leven hier begint me nog niet te vervelen dus ik heb nog steeds nieuwe inspiratie om over te schrijven haha.

Woensdag 2-11

Zo de nieuwe maand is alweer ingegaan. Dat betekent dat ik alweer bijna 6 weken van huis ben. Bijna op de helt dus. Vandaag heb ik mijn haren laten invlechten. Vanmorgen heb ik met Nina, Connie en Evelyn de afwas en de was gedaan en na de lunch zijn we naar het dorpje vertrokken. Vanmorgen kreeg Ilse trouwens een appje van de leraar waar ze helpt dat hij er vandaar niet zou zijn en dat ze de les zelf maar moest doen met rekenen, taal en spelling hahaha. Dit ging zoals verwacht niet erg soepel. Maar gelukkig bleken de kinderen smiddags vrij te zijn ivm een korte vakantie voor de feestdag Farmersday. Deze feestdag is normaal aan het eind van november maar door de verkiezingen was het vervroegd. Nou na de lunch zijn Nina en ik dus naar het dorp gegaan. Nina had haar haren ook al laten vlechten dus wilde me naar dezelfde kapper brengen. Deze was helaas gesloten dus hebben we een andere gezocht. Voor 50 cedi (12 euro) heb ik mijn haren laten vlechten. Dit deden ze met 5 vrouwen tegelijk en duurde 2 uur. Het was verschrikkelijk (Kelly ik ga nooit meer zeuren dat je te hard aan m'n haren trekt haha). Er leek geen einde aan te komen maar gelukkig was het na 2 uur toch eindelijk voorbij, bij Nina was er maar een kapper dus duurde het 4,5 uur. We gingen vandaag ook spullen kopen op de markt omdat ik donderdag tomatensoep voor de kids wilden maken. Dus hebben we 6 blikken tomatenpuree, 10 uien, 10 paprika's, knoflook, maggiblokjes en zon 200 kleine tomaten gekocht. Groenten zijn hier helaas minder goedkoop dan bij ons, maar hiervoor heb ik onder andere een bijdrage van m'n verjaardag gebruikt! Savonds hebben we nog een spelletje gedaan en toen slapen.... Nouja dat was de planning. Ik had serieus de neiging om alle vlechtjes er weer uit te halen zoveel pijn deed het, ik wist niet hoe ik moest gaan liggen en elke kleine beweging deed pijn. Maar ik heb t overleefd.

Donderdag 3-11

Een vrije dag voor de kids. We hadden gister al gebrainstormd om een spel of activiteit met de kinderen te gaan doen. We hebben in de ochtend dus een soort 5 kamp gedaan. Touwspringen, 2x voetbal, estafette/hindernis, kringspelletjes en als eindspel een waterballonnengevecht. De kinderen deden gelukkig enthousiast mee en luisterden best goed. Het eind spel liep natuurlijk wel uit de hand want er is hier een waterpomp buiten die als hij eenmaal aanstaat niet meer uit kan. Dus er ligt dan een grote plas water. Ik begon natuurlijk zelf met een emmer water en toen gingen de kids dat ook doen maar helaas schepten ze meer zand dan water... Dus daar ging m'n nieuwe haar alweer haha. Het aller fijnste was dat de douche het niet deed haha (het water was even op) heerlijk met al dat zand. Uiteindelijk een beetje water wat eigenlijk voor de afwas bedoeld was in een emmer gedaan en hier maar mee gedoucht. Na de lunch zijn we begonnen aan de soep. Ik heb alle tomaten ontveld en de rest heeft de andere groenten gesneden. Daarna Zijn we naar Ruth en haar kookhut gegaan. Hier hebben we een grote ketel gebruikt. Eerst een beetje olie (gekocht bij het kleine winkeltje langs ons huis) erin toen de groenten en de rest. Super veel kinderen kwamen kijken of helpen met roeren. Omdat ze bang waren dat het zoet Nederlands eten zou zijn (zo denken ze hier over ons eten) moest er Chili in. Dit stampen ze in een vijzel kapot en mengen het met een beetje water totdat het crème wordt. Op het einde nog wat peper en zout en hij was klaar. Alle kindjes gingen netjes in de rij met een bakje. In het begin een beetje wantrouwend proeven maar al snel kwamen de eerste met een leeg bakje en de vraag of er meer was. Helaas hadden we niet genoeg om ze nog meer te geven maar iedereen heeft zeker genoten. Ze kwamen daarna ook allemaal bedankt zeggen en dat ze het heerlijk vonden. Voor herhaling vatbaar dus (misschien wel voor mijn afscheid). Wij zelf vonden het trouwens ook voor herhaling vatbaar want die groenten deed ons wel goed.

Al met al was het dus een zeer geslaagde dag! Morgen op naar cape three points.

Vrijdag 4-11

Busrit naar cape three points.

In de ochtend om 8.30 vertrokken en om 16.30 zijn we er nog niet... Wat een saaie dag zou je denken. Toch vind ik het hier helemaal niet erg om te reizen. Je hebt zoveel te zien, zoveel gedachtes en zoveel te kopen haha (ja hoor als de trotro een minuutje stil staat komen de vrouwen met hele winkelvoorraden op hun hoofd aangesneld).

Dus hier een verslagje over mijn dagje in de trotro, ik heb dit ook gedurende mijn reis geschreven en in die tijd laten staan haha. Vanmorgen met ons vieren en Connie en Evelyn vertrokken. Zij gingen Cape Coast bezoeken en wij door naar Cape Three Points. Dit ging allemaal vrij soepel. In tegenstelling tot Nederland is buschauffeur hier het relaxte beroep volgensmij. Je hebt geen tijdsdruk in ieder geval. Het busje vertrekt als ie vol is haha. Dit hebben we uiteindelijk geweten want na onze overstap hebben we een dik uur moeten wachten. De overstap was in Takoradi. Hier hebben we ook gepind, wat drinken gekocht, iets gegeten en 3 huwelijksaanzoeken af moeten slaan. Om 15.00 zijn we weer vertrokken naar de eindbestemming. Onderweg zie je vanalles, palmstranden, markten, krottenwijken, armoede, maar vooral veel lachende gezichten, zwaaiende kinderen en vrede. Het verveeld nooit lijkt wel. Ook de mensen in de trotro beginnen een gesprek of lachen omdat ze het leuk vinden dat je blank bent of een andere taal spreekt haha. (Eva ging dinsdag naar Accra in haar eentje en toen is haar trotro zelfs door iemand anders betaald, die niet eens haar nummer, hand of een andere gunst vroeg). Al met al staat vriendelijkheid en elkaar helpen hier op een. Nu ik zo lang in de trotro zit en ik de zon langzaam naar beneden zie komen denk ik ook steeds ; WoW, wat ben ik blij dat ik dit avontuur aan ben gegaan. Ik had geen betere keuze kunnen maken!

Uiteindelijk zijn we om 17.30 aangekomen bij Benin Beach Resort waar we gaan overnachten. We hebben net een prachtige zonsondergang op het strand gezien en gaan zo wat eten. Nou we gaan er een leuk weekendje van maken!!!

Zaterdag 5-11

06.00 tijd om op te staan. Bikini aan en hop tijd voor de ochtendworkout in de zee. Dat zwemmen in de vroege ochtend kan ik wel aan wennen, echt heerlijk. Vanuit het water zie je de eerste vissersboten terugkomen en sommige vertrekken. Een uurtje laten hebben we ontbeten met een lekker eitje met toast. Voor de ochtend stond er een kanotocht op de planning naar het dorp op palen Nzulezu. Om 9.00 zijn we gegaan. We hadden een gids van een naar of 16 die onze kano bestuurde. We kregen voor het idee wel 2 paddles mee maar die hebben we niet veel gebruikt haha. De tocht was super mooi. Het leek wel of we ineens in de jungle waren. Na een dik uur kwamen we bij het dorpje aan. In het dorp wonen ongeveer 500 mensen. Het dorp is geheel gebouwd op palen boven het water. De kindjes van 3 springen zo het water in om te zwemmen (voor ons natuurlijk wel schrikken want ik dacht meteen dat ze zouden verdrinken). Het is in mijn ogen een heel armoedig bestaan. De faciliteiten zijn hier in een gemiddeld dorp al laag maar de mensen die hier woonden zijn gewoon een dik uur van de buitenwereld afgesloten. Na het bekijken van het dorp hebben we een gesprek met de zoon van de chief gehad. Hij vertelde ook dat het soms in noodgevallen niet mogelijk is om optijd naar het ziekenhuis te gaan want ze hebben geen speedboot of iets. Ze gebruiken alleen kano's en als ze geluk hebben hangt er een 4 pk motortje achter. Verder vertelde hij over de school en de aanvoer van levensmiddelen. Het was in mijn ogen allemaal heel schaars maar wel een bewuste levenskeuze. We werden geacht een donatie te doen voor de school (we denken in ieder geval dat het voor de school was). Op deze manier worden de toeristen hier gebruikt wat ik wel slim en niet erg vond want het is toch best raar om daar rond te lopen omdat het allemaal van hun is. In de droogteperiode (zon 2/3 maanden per jaar) trok het water deels weg en hadden de tijd om sommige huizen en balken etc te vervangen. Ook konden de kinderen in deze tijd voetballen op een veldje dat dan tijdelijk droog stond. Rond 12.30 waren we terug van onze kano tocht. Allemaal flink verbrand hahah. We hadden het enorm warm dus besloten nog te gaan zwemmen bij het beach resort. We mochten zelfs een surfplank gebruiken dus heeft Ilse ons de beginselen van het surfen geleerd. Niet makkelijk maar wel erg leuk. Rond 3 uur hebben we onze tocht voortgezet. Op naar cape three points. Deze reis ging helaas minder soepel dan verwacht. Eerst een taxi naar trotro station, toen een trotro en toen weer een taxi naar cape three points. Na flink onderhandelen een taxi geregeld.. Wij stappen in, moet er ineens nog iemand bij (wij waren al met 4). Deze man ging voor de fun mee omdat het een vriend was... En wij moesten dus met 4 achterin. Dit was een dramatische weg door niemandsland. Het werd al donker en de onderkant van de taxi raakte al een aantal keer de grond door alle bulten en stenen. We moesten een stijle berg op en je raad het al... De auto begon te roken en sloeg af. Starten deed hij niet meer. Nou daar stonden we dan... Lopen was geen optie, rijden was ook geen optie, bereik hadden we niet. Haha wat een avontuur. Gelukkig kwam er na een kwartiertje een auto langs met een man uit London, die toevallig ook naar escape three points (onze overnachtingsplek) ging. We mochten mee. Nou volgende spanning nam toe.. Hopen op een slaapplaats. Gelukkig hadden ze plek. We lagen op een 8 persoons kamer met 4 andere meiden.

Escape three points is een prachtige plek trouwens. Luxe is het niet maar wel echt een toffe sfeer. We hebben savonds wat gebiljart, tafeltennis, tafelvoetbal gespeeld en wat gedronken. Rond 23.00 zijn we gaan slapen.

Zondag 6-10

Weer lekker optijd op, tijd voor een duik (deze keer heb ik hem overgeslagen dus heb lekker op het strand gezeten) en ontbijten. Om 8.30 zijn we met een gids naar de vuurtoren gewandeld. Eerst over het strand, toen het bos in, een dorpje door en omhoog de klif op. We zijn de vuurtoren ingeklommen en hebben van het prachtige uitzicht kunnen genieten. We waren net een paar weken te laat, want in september en oktober kwamen hier veel walvissen langs de kust af die je vanaf de vuurtoren goed kon zien. We hebben nog een tijdje op de rotsen gezeten maar ik zocht al snel te schaduw op haha. Toen zag ik een kokosnoot en dacht ik deze wel ff open te slaan. Nadat de gids me een tijdje aan liet kloten kwam hij me met een grote machette helpen. Stuk makkelijker haha. Mijn eerste verse kokosnoot geproefd. Pap jij als bounty liefhebber zou het heerlijk vinden. Ik vond het een beetje raar smaken en dacht altijd dat kokossap wit was maar dat bleek dus gewoon doorzichtig te zijn net als water. Ook blijkt het dat je bruine harige kokosnoten helemaal niet kunt eten. Alleen de groene en gele kun je eten. Ze noemen de gele witte kokosnoten en groene zwarte. De 'zwarte' zijn blijkbaar zoeter maar deze hebben we geen gevonden waar we bij konden. Nou na een dik uur zijn we weer terug gewandeld want het werd wel tijd voor een duik. Na een verfrissend drankje zijn we gaan zwemmen en hebben we het surfen nog eens geprobeerd. De golven waren hier alleen niet zo fijn dus het lukte niet haha. Na het zwemmen hebben we geluncht (met vis waar ik nu nogsteeds buikpijn van heb...)Rond een uur of 4 kwam de taxi ons ophalen om terug te reizen naar Mums care. Uiteindelijk waren we om 10 uur thuis na een geslaagd weekendje.

Maandag 7-11

Vandaag een minder fit dagje. De maagpijn is helaas nog niet weggegaan. Vanmorgen iets langer blijven liggen dan de rest. Daarna les gegeven. Gelukkig bleef de lerares in de klas. We hebben een alfabet spel gedaan en bijna iedereen deed goed mee. Helaas een kindje niet, hij begon te slaan en met pennen/schriften te gooien dus ik zette hem buiten neer. De juf vond dit duidelijk niet genoeg en volgensmij heeft ze hem geslagen. Wel zielig dat dit hier gebeurd maar we kunnen er helaas niets aan veranderen. Vanmiddag hebben we weer getekend, ik ga morgen van alle tekeningen een slinger maken zodat we de klas een beetje kunnen versieren.

Ik zal jullie ook even mijn planning van de komende tijd vertellen, want volgens mama waren hier een paar vragen over haha.

Donderdag 17 november gaan we voor 4 dagen naar Volta Region. Dit is 10 uur reizen dus vertrekken we ipv op vrijdag, op donderdag. Hier gaan we het een en ander bezoeken.

Woensdag 23 nov vertrekken Eva en ik naar het Noorden, eerst zullen we een nachtje bij Tina slapen en die brengt ons dan donderdagochtend naar de bus. Deze rit duurt zo'n 14 uur.

In het noorden blijven we tot 9 dec helpen bij een weeshuis waar kinderen van 2 tot 8 jaar verblijven. Het noorden is een stuk armer dan hier dus ik ben benieuwd wat ik ga aantreffen. Het is daar ook gemiddeld 40 graden met gebrek aan water...pfoe.

Na deze tijd reizen we via een aantal plekken, Mole national park, hand in hand project (dit is een project van een Nederlander die een soort opvang voor gehandicapte kinderen heeft) en de kintampo watervallen.

16 dec zijn we weer terug in Accra, hier verblijf ik een nachtje met Eva want ze vliegt de 17e terug naar Nederland en dan ga ik naar Cape Coast. Samen met Ilse heb ik dan nog een weekje strand in Cape Coast en dan vlieg ik de 24e naar huis!

Nou dat was me het verhaaltje wel weer haha. Hopelijk vinden jullie het nog steeds leuk om te lezen en plaats vooral een reactie want dat vind ik dat weer erg leuk om te zien!

Heel veel liefs Demi